Poradnia

W rozstrzygnięciu wątpliwości może pomóc słownik języka polskiego online (wsjp.pl), z którego warto skorzystać.
Słownik podaje sposób odmiany stopnia równego "jadowity" i stopnia wyższego "jadowitszy", a zarazem jego postać ( https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=32736&id_znaczenia=3976229&l=12&ind=0). Forma "jadowitszy" wskazuje, że stopień najwyższy przymiotnika ma postać "najjadowitszy". Jest bardziej staranny niż opisowe "bardziej jadowity".
Taką samą formę stopnia wyższego podaje Słownik gramatyczny języka polskiego online: http://sgjp.pl/leksemy/#112407/jadowity

Analiza użyć formy odpowiadającej w języku polskim angielskiemu covenant 'formalne porozumienie, umowa' wskazuje, że rzeczownik ten przybiera w mianowniku postać kowenant.
Z reguły przy nowych zapożyczeniach, w wypadku słownictwa o międzynarodowym zakresie użycia (internacjonalizmów), zachowywana jest głoskowa struktura zakończenia wyrazu, w tym wypadku -nt.

Przede wszystkim trzeba zacząć od tego, że mianownik liczby pojedynczej ma postać "medium", a liczby mnogiej - "media". Z kolei czasownik "widzieć" wymaga użycia rzeczownika w bierniku: widzieć kogo, co?, a nie w dopełniaczu. Poprawne jest zatem połączenie "widziałem w telewizji medium" (liczba pojedyncza) lub "widziałem w telewizji media" (liczba mnoga).
W połączeniu z liczebnikiem (zaimkiem liczebnym) "wiele" rzeczownik rodzaju nijakiego "medium" tworzy konstrukcję: "wiele mediów".
Przy okazji podajemy link do właściwej odmiany wyrazu na stronie Wielkiego słownika języka polskiego (wsjp.pl) - https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=4104&id_znaczenia=773789&l=16&

Nazwiska typu Brdeja, Bareja, Szmaja itp. przyjmują w dopełniaczu formę Brdei, Barei, Szmai. Ich odmiana wzorowana jest na odmianie rzeczowników pospolitych w rodzaju żeńskim, miękkotematowych (szyja, skrzynia, łania itp.).
Pełna odmiana w liczbie pojedynczej przedstawia się następująco:
M. Brdeja, D. Brdei, C. Brdei, B. Brdeję, N. Brdeją, Ms. Brdei.
W wypadku nazwisk zakończonych na -a odmianie podlegają zarówno nazwiska kobiet, jak i mężczyzn (np. w dopełniaczu: Iwony Barei, Karola Barei).

W języku polskim nazwy miejscowe zakończone na -owa odmieniają się według wzoru przymiotnikowego (np. Limanowa, Limanowej, Limanową) albo rzeczownikowego (np. Włoszczowa, Wloszczowy, Włoszczowie; Częstochowa, Częstochowy, Częstochowie). Typ odmiany złączony jest z budową nazwy i jej historycznym rozwojem. Współcześnie równie ważny jest zwyczaj społeczny (uzus), który wpływa na sposób odmiany nazwy (zwłaszcza, gdy jest to nazwa małej miejscowości, wsi).
Nazwa wsi wielkopolskiej Święciechowa (dawniej było to miasto) odmienia się według wzoru rzeczownikowego, co potwierdza m.in. Słownik gramatyczny języka polskiego (http://sgjp.pl/leksemy/#1180256/Święciechowa) oraz Urzędowy wykaz nazw miejscowości (http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/urzedowy_wykaz_nazw_miejscowosci_2015.pdf):
M. Święciechowa, D. Święciechowy, C. Święciechowie, B. Święciechowę, N. Święciechową, Ms. Święciechowie.
Formy odmiany rzeczownikowej poświadczone są także w zapisach na stronach urzędowych (Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Święciechowie), lokalnych (Samorządowy Ośrodek Kultury w Święciechowie).

Poprawne formy zaimka "ja" zawiera drugi dialog. Warto zwrócić uwagę, że na początku zdania używamy formy akcentowanej zaimka, czyli "mnie" (np. Mnie to wystarczy, Mnie nie odmówi). W tej pozycji nie możemy użyć formy nieakcentowanej "mi". Ta krótsza forma celownika (mi) występuje po wyrazie samodzielnym pod względem akcentu (miło mi, podaj mi, podoba mi się, uwierz mi).

Poprawna forma dopełniacza podanej nazwy miejscowości ma postać Łebków. Na taką formę wskazuje też Urzędowy wykaz nazw miejscowości. Nie jest to jednak dopełniacz liczby pojedynczej, jak Pani pisze, ale liczby mnogiej.
Nazwa miejscowa Łebki odmienia się według wzoru odmiany liczby mnogiej, na co wskazuje postać mianownika oraz innych przypadków: Łebkom, Łebkami, Łebkach.