Poradnia

Przymiotnik „współczesny” ma formę stopnia wyższego o postaci „współcześniejszy” lub „bardziej współczesny”. Informację o stopniowaniu podaje między innymi Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego.

Imię Corrado ma w dopełniaczu postać Corrada, w celowniku Corradowi. Drugie imię - Etorre (jeśli jest wymawiane jako [etorre]) - odmieniamy następująco: dopełniacz Etorrego, celownik Etorremu. Imię to jako zakończone na -e ma odmianę przymiotnikową.

Słowo gadzio jest odmienne. Wszystkie formy przypadkowe, które Pani podała są prawidłowe. Całość odmiany wygląda następująco:
Liczba pojedyncza: M. gadzio, D. gadzia, C. gadziowi, B. gadzia, N. (z) gadziem, Msc. (o) gadziu, W. gadziu.
Liczba mnoga: M. gadziowie, D. gadziów, C. gadziom, B. gadziów, N. (z) gadziami, Msc. (o) gadziach. W. gadziowie.

Rozstrzygnięcie Pani wątpliwości nie jest proste, ponieważ miejscowości oznaczone nazwą Włosty odmieniają się w różny sposób. Podajemy formy dopełniacza odpowiednie dla miejscowości zlokalizowanych w różnych częściach Polski. Prosimy o wybranie odpowiedniej nazwy i jej formy dopełniaczowej:
Włosty - część wsi Kozdroje Regimin (powiat ciechanowski, mazowieckie); dopełniacz Włostów
Włosty - część wsi Przedpełce Staroźreby (powiat płocki, mazowieckie); dopełniacz Włost
Włosty - wieś Gołdap (powiat gołdapski, warmińsko-mazurskie); dopełniacz Włostów
Włosty - wieś Biała Piska (powiat piski, warmińsko-mazurskie); dopełniacz Włostów.

W połączeniach liczebnika złożonego z pół (np. dwa i pół, pięć i pół, osiem i pół) i rzeczownika używa się dopełniacza liczby pojedynczej (np. metra, dnia, punktu). Poprawne jest zatem "uzyskał 5,5 punktu".

Zgodnie z normą fleksyjną nazwę Vistula należy odmieniać i stosować w wypowiedzi we właściwej formie przypadkowej. Wyrazy obcego pochodzenia, między innymi Vistula, odmieniają się zgodnie z odpowiednim wzorem odmiany rzeczowników.
Przedstawione przez Panią zdanie jest typowe dla tekstów reklamowych i marketingowych, w których często używa się nazwy marki, firmy w mianowniku (np. Vistula) zamiast form z właściwymi końcówkami przypadkowymi. Nazwę Vistula trzeba odmieniać, a w zdaniu użyć: dopełniacza - Vistuli i narzędnika - Vistulą ("Wróć do pracy w stylu Vistuli. W biurze, na uczelni, a może przy biurku w domu? Przygotuj się na powrót do pracy i szkoły z Vistulą").

Odpowiadamy twierdząco. Tak, rzeczownik euforia ma gramatyczne formy liczby mnogiej. Mianownik liczby mnogiej przyjmuje postać "euforie". Niemniej rzeczownik ten zwykle występuje w liczbie pojedynczej, rzadko w mnogiej.
Pełny wzór odmiany podaje Wielki słownik języka polskiego online: https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=11178&ind=0&w_szukaj=euforia