Poradnia

W zapisie słownym liczebnika osiemset (w podanym połączeniu) należałoby użyć formy dopełniacza, czyli napisać: ośmiusetgodzinnej rozgrywki, podobnie jak stugodzinnej, trzystugodzinnej itd.

Wydawnictwa poprawnościowe podają obydwie wersje przymiotnika od nazwy miejscowej Świlcza: świlczański oraz świlecki. Uznać więc trzeba, że obydwie formy są poprawne i mogą być używane. O preferowaniu jednej z form decyduje przede wszystkim miejscowy zwyczaj językowy, czyli uzus językowy. Analiza tekstów publikowanych na terenie miejscowości Świlcza (informacji urzędowych, parafialnych, ogłoszeń itd.) wskazuje, że częściej jest używany przymiotnik świlczański.

Generalnie rozbudowany spójnik "podczas gdy" przeciwstawia treści zawarte w wypowiedzeniach, w których jest zastosowany. Jako wykładnik przeciwstawienia jest stosowany wtedy, gdy "do informacji o pewnym stanie rzeczy nadawca dodaje informację pod pewnym względem przeciwną" - taką definicję spójnika podaje m.in. Wielki słownik języka polskiego w wersji online (www.wsjp.pl). Pod względem stylistycznym kwalifikowany jest jako oficjalny, co oznacza ograniczenie zakresu jego występowania do starannych tekstów pisanych (niepotocznych) i do oficjalnych wystąpień mówionych.
Zatem pod względem gramatyczno-znaczeniowym spójnik "podczas gdy" w przytaczanych przykładach zastosowany jest poprawnie. Ponadto znajduje on zastosowanie w określonym typie tekstów prawniczych, w których - jak Pani zauważyła - jest powszechnie stosowany, ustabilizowany przez uzus (utarty zwyczaj). Tym bardziej więc użycie "podczas gdy" w tych tekstach można uznać za zasadne i czytelne dla odbiorcy.

Zgodnie z zasadami ortograficznymi nazwę skamandryci piszemy małą literą. Reguła ortograficzna 20.21 (zawarta w Zasadach pisowni i interpunkcji) mówi, że nazwy członków zespołów różnego rodzaju (partii, stronnictw, zespołów artystycznych, sportowych itd.) piszemy małą literą. Taki zapis (skamandryta, skamandryci) potwierdza Słownik ortograficzny PWN (online): https://sjp.pwn.pl/szukaj/skamandryta.html, https://sjp.pwn.pl/szukaj/skamandryci.html. Ten sam zapis notuje Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN (red. A. Markowski).
Poniżej podajemy link do reguły ortograficznej:
https://sjp.pwn.pl/zasady/120-20-21-Nazwy-czlonkow-partii-stronnictw-politycznych-organizacji-spolecznych-czlonkow-zespolow-artystycznych-i-sportowych-wiezniow-obozow-koncentracyjnych-itp;629442.htm

Rzeczywiście, słowo "sędzina" nie jest zalecane w komunikacji oficjalnej, bo ma ono charakter potoczny (tak kwalifikowane jest w słownikach języka polskiego). Natomiast słowo "sędzia" różnicujemy w odmianie w zależności od rodzaju gramatycznego. Rodzaj męski będzie miał zasadniczo odmianę przymiotnikową, a formy żeńskie odmieniają się jak rzeczowniki (żeńskie miękkotematowe, np. skrzynia). Wzory odmiany można znaleźć np. w Wielkim słowniku języka polskiego (www.wsjp.pl), Słowniku gramatycznym języka polskiego (www.sgjp.pl) - obydwa dostępne są w wersji online. Podajemy odmianę poniżej.
Rodzaj gramatyczny żeński, liczba pojedyncza: M. sędzia, D. sędzi, C. sędzi, B. sędzię, N. sędzią, Msc. (o) sędzi, W. sędzio; liczba mnoga: M. sędzie, D. sędzi, C. sędziom, B. sędzie, N. sędziami, Msc. (o) sędziach, W. sędzie.
Rodzaj gramatyczny męski, liczba pojedyncza: M. sędzia, D. sędziego, C. sędziemu, B. sędziego, N. sędzią (rzadziej sędzim), Msc. (o) sędzi (rzadziej o sędzim), W. sędzio; liczba mnoga: M. sędziowie, D. sędziów, C. sędziom, B. sędziów, N. sędziami, Msc. (o) sędziach, W. sędziowie.
Jeśli chodzi o czasownik dokonany wszcząć w czasie przyszłym, to tworzy on regularnie formy: w liczbie pojedynczej - 1 os. wszcznę, 2 os. wszczniesz, 3 os. wszcznie; w liczbie mnogiej - 1 os. wszczniemy, 2 os. wszczniecie, 3 os. wszczną. Formy te są poprawne, choć w praktyce nieczęsto używane i zastępowane przez zacząć, rozpocząć. Czasownik wszcząć generalnie ma ograniczony zakres użycia, występuje w utrwalonych połączeniach, np. wszcząć awanturę, bunt, walkę, śledztwo, postępowanie itp.
Czasownik wszcząć nie ma bezpośredniego związku z czynem. W pracach etymologicznych ten związek jest kwestionowany.

Zasady pisowni i interpunkcji (dostępne także online: www.sjp.pwn.pl/zasady) nie zawierają szczegółowej reguły odnoszącej się do nazw kursów. Najbliższa byłaby tu zasada mówiąca o pisowni nazw wielowyrazowych typu ustawa (np. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi), akcja charytatywna itp. (w wersji online to zasada 18.16). Wielką literą zapisujemy w nich pierwszy wyraz, pozostałe piszemy małą. W każdej z tego typu nazw chodzi o podkreślenie za pomocą pisowni tego, że jest to nazwa własna - indywidualna. Wydaje się, że taki charakter ma też nazwa identyfikująca określony kurs. Należałoby zatem zapisywać ją podobnie: Kurs behawiorysty psów, Kurs aranżacji wnętrz. Nie ma powodu, aby zapisywać wielkimi literami wszystkie człony nazwy.

Odpowiedź warto zacząć od wyjaśnienia pochodzenia wyrazu drogeria. Pochodzi z francuskiego słowa droguerie i nie ma związku z wyrazem drogi. Tłumaczeniami z języka angielskiego na polski nie zajmujemy się, więc nie możemy Pani udzielić precyzyjnej odpowiedzi na temat znaczenia drug store.
Słownik języka polskiego online definiuje drogerię jako ‘sklep z kosmetykami i artykułami sanitarnymi’ (sjp.pwn.pl). W Słowniku języka polskiego PWN pod red. M. Szymczaka znajduje się informacja, że wyraz drogeria oznacza ‘sklep z kosmetykami, niektórymi artykułami chemicznymi, artykułami sanitarnymi, materiałami opatrunkowymi i lekami dopuszczonymi do sprzedaży bez recepty’. W starszym słowniku, pod redakcją W. Doroszewskiego, definicja tego słowa jest podobna – to ‘sklep z lekami sprzedawanymi bez recept, z materiałami aptecznymi i kosmetykami’.
Z objaśnień słownikowych wynika, że nazwa drogeria nie oznacza apteki, może jedynie oznaczać sklep, w którym sprzedaje się między innymi leki i materiały apteczne (jak w Rossmannie).