Pewna nauczycielka zwróciła się do mnie z problemem odmiany w liczbie mnogiej nazwiska Sztuder. Na zaproszeniu napisała Sztuderowie, natomiast właścicielka nazwiska przyszła do niej z uwagą, że powinno być napisane Sztudrowie. Ani Słownik JP ani publikacje w internecie nie rozwiały moich wątpliwości. Obstawiam, że obie wersje są poprawne. Będę ogromnie wdzięczna za szybką odpowiedź, popartą argumentami, które nauczyciel musi przedstawić na jutrzejszym porannym spotkaniu.
W wypadku takich nazwisk jak Sztuder, poprawne mogą być dwie oboczne formy fleksyjne, między innymi w mianowniku liczby mnogiej. Nie wszystkie nazwiska, i ich odmiana, są ujęte w słownikach, więc trudno czasami ustalić, jaka forma jest najwłaściwsza. W wypadku nazwisk mających w swojej postaci tzw. e ruchome, mogą być używane jako poprawne dwie formy nazwiska z "e" i bez "e", czyli Sztuderowie i Sztudrowie. Widać to doskonale na przykładzie nazwiska o podobnej strukturze (2 sylaby, zakończone na -er, obce pochodzenie nazwiska), np. Szuster, które w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, ma dwie wariantywne formy w mianowniku l.mn.: Szustrowie i Szusterowie. Przedstawiona analogia jest podstawą do stwierdzenia poprawności obu form nazwiska Sztuder: Sztuderowie i Sztudrowie. W wypadku odmiany nazwisk bierze się pod uwagę zwyczaj ich odmieniania, przyjęty w rodzinie jego nosicieli. Wówczas trzeba uznać ich wolę, o ile nie łamie ona zasad poprawności języka polskiego.
